Op naar Tortuguero!

Ik ben net terug van een on-ver-ge-te-lijk weekend in het nationale park van Tortuguero. Het park was één van de dingen die ik moest gedaan hebben want Tortuguero is de belangrijkste broedplaats voor de groene zeeschildpad in het westelijke halfrond. Tussen juli en september is het het legseizoen en komen de schildpadmoeders 's nachts hun eieren leggen op het strand. Omdat we in oktober ons bezoek deden was de kans klein om moeders de eieren te zien leggen maar er was wel een grote kans de kleine schildpadjes te zien uitkomen.

Met ons vieren - Sofie, Kathrin, Aquelina en ik - stonden we vrijdagochtend vroeg (half 6 in mijn geval, je kan nooit te vroeg zijn) de bus op te wachten die ons naar onze bestemming zou brengen. Het is namelijk een hele onderneming om naar Tortuguero te gaan. Als je het zelf organiseert moet je twee bussen nemen alvorens je een boot kan nemen naar de feitelijke bestemming. Wij pakten het eenvoudiger aan: door ons te laten ophalen door de mensen van ons hotel ter plaatse moesten we maar één bus nemen en hadden we onmiddellijke aansluiting met een boot van het hotel zelf.

de aanlegsteiger waar we de boot namen naar het hotel

Het is een gebied aan de kust maar overal lopen kanalen, inland. Het is een beetje zoals Venetië, alleen is het geen stad maar een regenwoud waarlangs je enkel kan gaan via het water. Spectaculair! Het kanaal is ook een verbindingsweg naar Nicaragua en de meeste inwoners van het kleine dorpje Tortuguero zijn Nicaraguanen. Het dorpje is trouwens enorm schattig: het is kleurrijk en overal hangt er goeie raad over natuurbehoud. De inwoners krijgen het echt van alle kanten te horen dat dat belangrijk is. Maar dat moet ook wel als je weet dat nog niet zo lang geleden de schildpadden dienden als voedsel en het hout gekapt werd om er tropisch meubilair van te maken voor het Westen.

educatief verantwoorde muurschilderingen

kleurrijk terras, aanlegsteiger, parkje, ...
kortom alles ineen aan het water in Tortuguero!

We waren nog niet goed en wel aangekomen in ons superdeluxe viersterrenhotel (daar zijn we pas achtergekomen nadat we de excursie geboekt hadden) of we keken onze ogen al uit voor de dieren en planten in de hoteltuin: een slingeraap, een luiaard, heel veel kolibries, vlinders, wasberen, toekans en andere vogels, (reuzen)spinnen ... :

een slapende slingeraap

een luiaard, een dier waarvoor je al
eens je tijd kan nemen om je camera te
richten en in te zoomen ;)

wasberen aan het zwembad

een spinnetje van een hand groot :p

een vogel die enorm veel zingt/schreeuwt

en de toekan die de andere vogels uit de weg duwt om zelf
aan de vruchten te kunnen (zelf zien gebeuren!)

Zaterdagochtend hebben we een vroege boottocht gedaan om de dieren te kunnen observeren langs het water. We hebben ongelooflijk veel dieren gezien om minder dan 2 uur tijd, je ziet er hieronder een aantal van (van veel heb ik geen of slechte foto's omdat ik niet snel genoeg was):

één van de vele reigerachtigen

een brulaap van ver maar wel luid

een kaaiman verscholen onder het groen

een mannelijke helmbasilisk oftewel een Jezus Christushagedis
(ze lopen over het water, rechtop als een mens)

een nachtdier, een vogel met supergrote ogen!

Zaterdagmiddag hadden we vrij en daarvan hebben we genoten aan het zwembad en tijdens het nemen van een siësta. Jammer genoeg had ik ook probleempjes met de muggen: ik ben blijkbaar een klein beetje allergisch aan muggenbeten hier wat resulteert in een gezwollen arm, een gezwollen voet en een gezwollen hand bijvoorbeeld. De beten zwellen echt in een mum van tijd op bij mij en een zalfje tegen allergie of tegen insectenbeten heeft tot nu toe nog niet veel geholpen. Mijn voet was/is er het ergst aan toe, het verschil tussen de linker en de rechter is redelijk duidelijk na een beet:

Maar ja, het was de prachtige natuur in Tortuguero waarvoor ik kwam en daarom zijn we met ons drietjes (Sofie is blijven liggen) vroeg opgestaan om 4u om een begeleide ochtendwandeling op het strand te maken om - hopelijk - pas uitgekomen schildpadjes te zien verschijnen.

Je kan het enkel met een gids doen en volgens bepaalde regels: je mag de natuur niet hinderen en je moet je houden aan de uren die zijn vastgelegd.

We hadden eerst niet zo veel geluk. We hebben even moeten zoeken omdat de meeste nesten al leeg zijn en je enkel de overgebleven eierschalen, achtergebleven dode schildpadjes (ik weet het, het zijn harde beelden maar het is nu eenmaal de natuur!) en kleine voetstapjes kon zien.

We hebben geluk gehad. Onze gids legde uit dat de meeste schildpadjes het nest hadden verlaten maar dat er af en toe een paar overblijven die de kracht niet altijd hebben om zelf boven te raken. Wij hebben er zo twee gezien die de gids voor onze ogen uit het nest in het zand had kunnen halen. We konden die piepkleine diertjes zelf naar het water zien krabbelen met een onvoorstelbare snelheid. Ze gaan instinctief af op het licht en zoeken het water op. Het was MAGISCH om het te zien. Heel mooi om zo'n diertje zijn eerste stapjes te zien zetten en die enorme oceaan te zien induiken!

Ik kan het met geen woorden omschrijven hoe prachtig alles dit weekend was. We hebben de natuur gezien vanuit een ander perspectief (vanuit de boot) en hebben dingen gezien waarvan ik nooit had gedacht dat ik ze kón te zien krijgen in het echt.

Dit bezoek aan Tortuguero ga ik echt nooit vergeten, het is het mooiste dat ik ooit al heb gezien, dat regenwoud en de kanalen, de vele dieren maar vooral de kleine schildpadjes!

Morgen begin ik aan m'n vrijwilligerswerk. Ik ga werken in een crèche/kleuterschool voor kindjes tussen 1.5 en 5 jaar oud. De naam van de school is heel toepasselijk na dit weekend: 'La Tortuga Verde' (de groene schildpad).