De eerste dagen op school en de weg heen en terug

Ik volg zoals jullie allemaal wel zullen weten ook Spaanse les - naast het vrijwilligerswerk en het ontdekken van het land - tijdens m'n verblijf hier. Ik zou heel graag die taal vlot kunnen spreken in de toekomst maar daarvoor is veel oefening voor nodig (zoals bij elke nieuwe taal). 
Ik ga daarom de eerste vier weken van m'n verblijf in Costa Rica 4 dagen per week (van maandag tot en met donderdag) naar school, de CRLA oftewel de Costa Rican Language Academy. Op het fotootje hieronder zie je de voorgevel van de school en hoewel het er vanuit dit perpectief klein uitziet, bestaat de school uit meer dan 40 klaslokalen (waaronder een aantal dansstudio's met spiegels, een kookklas, ...), een tuin, een terras, een soda (de Costa Ricaanse cafetaria waar je allerlei gerechten - van broodjes over burritos en een typisch rijstgerecht dat elke dag anders is tot salades -, ijsjes, drankjes, et cetera ... kan kopen als lunch of tussendoortje), een zithoek mét boekenkast, een receptie waar je werkelijk àlles kan vragen, een infolokaal voor de vrijwilligersprogramma's, een computerklas, ... you name it, it's there!

de school heeft ook een portier die je elke morgen

vriendelijk begroet en 's avonds afscheid van je neemt

Op school krijg ik les van 9u00 tot 12u00 met een korte pausa de 15 minutos tussendoor. Van 12u00 tot 13u00 is het tijd voor het middageten, el almuerzo. De studenten blijven op school als ze willen maar kunnen ook naar de San Pedro Mall gaan waar allerlei dingen te koop zijn (waaronder de onvermijdelijke fastfoodketens zoals Taco Bell, Pizza Hut, Subway, ... zoals in de rest van de wereld). Van 13u00 tot 15u00 heb ik weer les.
Ik zit momenteel in een klasje van 3 studenten: Richard is een 48-jarige Amerikaan van Madison, Wisconsin en is in het 'echte' leven eigenaar van een bar. Hij houdt erg van salsamuziek en is steeds te vinden voor de danslessen 's middags. Natalie is een 29-jarige Britse met roots in Barbados. Ze woont in Londen, vlakbij het Wimbledonstadion, en ze is zorgjuf op een middelbare school.
Mijn 'juf' is Marialena of Lena in het kort. Ze is enorm lief en geduldig. ze zal nooit gek opkijken van eender welke vraag en ze houdt de lessen leuk door er spelletjes van te maken.
Mijn medestudenten Richard en Natalie volgen een 4 uur durend lesprogramma dus het laatste uur (14u-15u) is eigenlijk privéles met Marialena. Vandaag heb ik bijvoorbeeld 'Wie is het?' met haar gedaan met bekende personen (Bill Clinton/Fidel Castro/Madonna/Ricky Martín/Britney Spears/Michael Schumacher/David Beckham) en verder geoefend op veelgebruikte uitdrukkingen. 

Ik ben ingedeeld in een beginnersgroep maar Marialena heeft me vandaag gezegd dat ik waarschijnlijk zal mogen veranderen van klas omdat ik een hoger niveau heb momenteel. Ze zou het bespreken met de coördinator dus misschien zit ik vanaf volgende week wel ergens anders ...
Ik voel me op school alleszins op m'n gemak. Dat heeft natuurlijk veel te maken met de mensen die er rondlopen. De leraars zijn heel behulpzaam maar de studenten die van over de hele wereld komen zijn ook allemaal heel open en vriendelijk. Ze geven tips, ze tonen je de weg, wisselen cultuur uit (waarom vieren jullie in Amerika 7 december? omdat het Pearl Harbour Day is). Het is allemaal zeer gemoedelijk daar.

Elke middag na de lessen Spaans kan je naar de dansles gaan voor 1 of 2 uur. Ik ben nu al tweemaal geweest en het was gisteren merengue en vandaag salsa. Ik ben geen talent maar dat hoeft natuurlijk helemaal niet want Steve (een bankbediende uit Miami) en Richard zijn dat ook niet en zij zijn degenen met wie Aquelina en ik deze dagen hebben gedanst. Het is vooral muy divertido!

Natuurlijk ligt de school niet pal naast de deur. Cecilia en Carlos wonen in San Rafael de Sabanilla, één van de wijken buiten San Jose. 

dé Cristo van de wijk ^^

Het is met de bus dat ik elke dag naar school ga. Ik kan de bus nemen vlakbij m'n deur (de straat oversteken en ik ben er) maar ik heb met Aquelina (het andere Belgische meisje dat aangekomen is op dezelfde dag) afgesproken om elke morgen naar haar te wandelen (zo'n 20 minuutjes) om samen de bus te nemen bij haar thuis. Ze woont een eindje verder op de weg dus het is leuk om samen te gaan en de stress van het hectische verkeer valt zo voor een groot stuk wel weg.
Op weg naar haar kan ik genieten van de ochtendzon (die is om iets voor 8 al zeer sterk én heet) en de mooie omgeving.
Op het fotootje hieronder zie je de weg die door de wijk loopt:

Het is een zeer drukke weg en oversteken is min of meer op gevaar van eigen leven. Jammer genoeg moet je dat af en toe wel doen om ergens te raken dus opletten geblazen! 

Het is anderzijds een heel mooie weg omdat het enorm groen is en omdat we een prachtige horizon hebben van welig begroeide heuvels:

did I exaggerate a lot? 

En omdat het klimaat dat toelaat kunnen de mensen hier meer dan enkel klimop voor hun gevel laten groeien. Het resultaat is een superkleurige straat (hieronder zijn maar 2 voorbeeldjes, er zijn er ontzettend veel meer):

Als ik de bus neem, moet ik zo'n 250 à 300 colones betalen (dat is omgerekend iets meer dan een halve dollar). Het geld hier is trouwens erg leuk: het is heel kleurrijk en er staan dieren op getekend op de ene zijde en belangrijke personen op de andere zijde. De munten gaan tot 500 colones en die zijn vrij zwaar dus ik ben grotere fan van de briefjes.

m'n eerste $30 omgewisseld

Ik moet nog iets zeggen over het huidige klimaat. Het is nu volop de overgang van de zogenaamde el invierno (winter = regenseizoen) naar el verano (zomer = droog seizoen). Dat betekent dat er 's ochtends heel veel zon en warmte is maar dat het weer plots omslaat naar bewolkt en regenachtig in de namiddag. Regenachtig is een slecht woord, het is eerder stormachtig. Het dondert en bliksemt, de regen valt met bakken uit de lucht en de lucht is donkergrijs. Spectaculair maar wel minder leuk als je op je bus wacht natuurlijk.
Ik kwam daarjuist rond 5u 's middags thuis aan en ik was vrij doorweekt. Cecilia was in alle staten en nu moet en zal ik een paraplu kopen morgen. Het is echt ouderlijke bezorgheid hier!

Zo, dit was m'n verslag van de eerste dagen school. Tot snel (en laat gerust iets van je horen!)

Buenas noches a todos!